Theo Olthuis

  • Home
  • Biografie
  • Poëzie
    • Poëzie voor kinderen
    • Poëzie voor volwassenen
  • Liedjes
    • Liedjes voor kinderen
    • Liedjes voor volwassenen
  • Theater
  • Televisie
  • Recensies
  • Meer…
    • Aforismen
    • Filmpjes
    • In je hoofd kun je alles
    • Zelfs de meeuwen komen langs
    • Podcast door Gijs Groenteman
    • Het laatste interview
    • Kaarten
    • Boekenkast
    • Gedichten op muren
    • Info
    • Contact
Je bent hier: Home / Poëzie voor volwassenen

Poëzie voor volwassenen

Theo Olthuis observeert vaak vanaf een afstand en schrijft, soms ironisch, dan weer op een haast kinderlijke manier, maar steeds in een zeer eigen taal over wat hem boeit, vrolijk maakt en beangstigt. De zinnen zijn vaak kort en gebald en de dichter heeft in zijn werk daadwerkelijk iets te zeggen zoals… “Eens niet meer zijn, maar voor altijd wél geweest.”

De klik van de riem

De klik van de riem,
uitg. Holland, 2006
(over de lotgevallen met zijn hond)

Golfslag

Golfslag, gedichten over Bergen naar Camperduin,
uitg. Conserve, 2006

Half boven water

Half boven water,
uitg. De Beuk, 1982

De jongste dag

De jongste dag,
uitg. De Beuk, 1980

Hier scheen 't geluk bereikbaar

Hier scheen ’t geluk bereikbaar/
van Gorter tot van Dis,
uitg. Conserve, 2001
(over de dichter C.S. Adama van Scheltema)

Gedichten in de volgende bundels opgenomen:

2023 - 2022 - 2021 - 2020

  • Getekend landschap / Dirck Nab, 2023
  • “Handenvol donker”, uitg. Rainbow. A”dam 2022
  • “Dichters bij het K.C.B. van toen tot nu” uitg. KunstenaarsCentrumBergen 2022
  • “Refugee” Vertaling Arno Bohlmeijer van gedicht Vluchteling.
    uitg. Consequence (VS) 2022
  • kaart met Hoop tekst: UMCG, 2021
  • Plint 40 jaar. Uitg. Plint, 2020
  • Eén zwaluw maakt nog geen zomer, uitg. Rainbow, 2020

2018 - 2017 - 2015 - 2014

  • Hier is zon, zee en zand., uitg. Conserve 2018
  • Spelen in Stilte / Irma Smegen, uitg. Sabine Kokee, 2017
  • Herinnerde dagen / Herman van Veen, uitg. Thomas Rap, 2015
  • Erik Tierolf / Schilderijen – aforismen, uitg. De vrienden van Erik, 2014

2013 - 2012 - 2011 - 2010

  • De Ruïnekerk, uitg. St.Vrienden van de Ruïnekerk, 2013
  • Vrouw van de wereld, uitg. Suzanne van Boven, 2013
  • Speel je wijs / Irma Smegen, uitg. van Gorcum, 2012
  • Want ik kom er zo graag, (gedichten over Bergen), uitg. Kunst10daagse, 2012
  • Soms moet het werkelijk stil zijn, uitg. Douane, 2011
  • Boem Paukeslag! uitg. Maarten Muntinga, 2011
  • Hondstrouw, uitg. Maarten Muntinga, 2010

2009 - 2007 - 2006 - 2005

  • Woef Tjielp Knor, uitg. Maarten Muntinga, 2009
  • Van harte gefeliciteerd, uitg. Maarten Muntinga, 2009
  • Voor een dag van morgen, uitg. Holland, 2007
  • Gedichten voor het hart, uitg. Maarten Muntinga, 2006
  • Ruïne van Bergen, uitg. Eerste Bergensche Boekhandel, 2005

2003 - 1995 - 1986 - 1985

  • Opzij, opzij, opzij, uitg. Nijgh van Ditmar, 2003
  • Dat tedere gevoel, uitg. de Prom, 1995
  • Keizerin van Europa, uitg. Querido, 1986
  • Dat was nog eens luisteren!, uitg. Querido, 1985

Hoop

Hoewel soms even
niet meer in de buurt
gaat hoop gewoon
zijn eigen gang.
Ondanks
die onzekerheid
al zo lang
priemt uit een hoekje
van de horizon
weer een straaltje licht

Simpel

Ruggelings wiegend het onderlijf
als trage ruitenwissers.
Geen jeuk of ander ongenoegen,
maar simpel tijdverdrijf;
vermoedelijk in de buurt van
noem het honds geluk.

(uit: "De klik van de riem")

Gehoorsafstand

Zondagochtend,
voorjaarswind
langs mijn balkon
met uitzicht op
de oude linde
en het massieve pand
van Petrus en Paulus.

In de kerk
gepland gezang.
Vanuit de boom
spontaan een lied.

(uit: "Golfslag")

Als een ballon
die naar de aarde daalt,
niet stuk of zo,
alleen maar moe.
Hoge denkbeelden
bleken spiegelingen
in de lucht.
Antieke droompaleizen
waren onherstelbaar
ondanks zenuwslopend
gerestaureer, maar
het is beter zo.
- Geen speculaties
in de ruimte meer.
De sterren zijn weer
kleine gaatjes,
de wolken suikerspin,
de bomen hoog
en de hemel als vanouds
een mooi bewaard geheim.

(uit: "De jongste dag")

Kom
laag over
schuwe vogel
en zie
voor deze nacht
mijn lege armen
voor de sterke takken aan.

(uit: "Half boven water")

Ereveld

Als vreemde bloemen
witte kruisjes onafzienbaar
in keurige rijen
op goed geschoren gras,
maar slordig en smerig
is er toen gestorven.
Waren weer jonge mensen
met nog heel wat voor de boeg.
Van mooie baan, een vrouw, een kind
tot vast nog meer;
een handvol dromen die hen droeg.

Doodse stilte,
een fladderende vlinder
en een hoge hemel
in staalblauw.

Verwondering blijft

Als in een lichtflits
bijna elke dag opnieuw
zomaar weer even dat moment,
komend als vanzelf.
Hier te kunnen zijn,
te mogen zijn op deze planeet
tussen al die sterren in de ruimte.
Wel bijzonder
en zover begrepen
niets meer of minder
dan gewoon een wonder.

Met ergens in het achterhoofd
de dood als blindganger
het leven vierend,
waarin van dag tot dag
boven in het brein,
onmetelijk magazijn,
zelfs de kleinste dingen
zich verzamelen,
Duurzaam en houdbaar
tot onzekere datum,
die niet kan worden overschreden
en mooi dat ik dat weet.

Vluchteling

Na alles en dat was veel
de beslissing toch genomen.
En op weg naar ergens ver
uiteindelijk ook nog
ergens aangekomen.
Maar al is hij nu dan hier,
hij weet zich ook nog daar,
waar afscheid nemen
een beproeving was.

Uit een hel ontsprongen
en in een doolhof aangeland,
valt er nog niet veel te vieren.
Opgeslagen in computer en papieren
met om zich heen een vreemde taal,
oefent hij zich dagelijks
in kalm te blijven / af te wachten.
Met het oog op morgen / overmorgen
kalm te blijven en af te wachten.
– Want na alles overleefd,
heeft hij nog net wat dromen over
hoe het hier zou kunnen zijn…

Alles kan nog

Al is de aarde
zo langzamerhand
wel uitgehold,
buit gemaakt;
de lucht vervuild,
de aarde nu opwarmt
en worden zeeën
ziek van ons,
alles kan nog.

Alles kan nog,
moet nog kunnen,
want een veter fikt al,
wil al branden
als een beetje zon
door een vergrootglas valt,
dat weet een kind.
En ook dat een vinnetje
al wil draaien
onder een straaltje water
of bij een zuchtje wind.

Alles kan nog,
is nog mogelijk.
Tis nog niet te laat.
Zonlicht, windkracht
en stromend water
zijn genoeg
voor nu en later.

· Copyright © 2025 · Theo Olthuis · Alle rechten voorbehouden ·